„W fantastyce naukowej dużą popularnością cieszą się opowieści o równoległych wymiarach. Co by było, gdyby faktycznie istniała rzeczywistość podobna do naszej, rządzącą się tymi samymi prawami, a jednak pod wieloma względami inna ? Wyobraźcie sobie ze przypadkowo między tymi dwoma światami powstaje łączność. W każdym z nich znajdują się identyczne miejsca, żyją ci sami ludzie, jednak ich losy toczą się w całkowicie odmienny, często wręcz sprzeczny sposób…”

Serge to młody chłopak, który prowadzi spokojne życie w nadmorskiej wiosce, pod okiem kochającej matki. Naszego bohatera nawiedzają niepokojące sny i często budzi się w środku nocy zlany potem. Nie przykłada jednak do tego większej wagi, rozkoszując się gorącym uczuciem, jakie żywi w stosunku do pięknej Leeny. Mroczne przeznaczenie daje o sobie znać pewnego słonecznego dnia, kiedy młodzi spacerują sobie beztrosko po piaszczystej plaży. Serge niespodziewanie zostaje wessany przez czarną dziurę i znika bez śladu. Gdy otwiera oczy pozornie wszystko wygląda tak samo, jednak kiedy wraca do rodzinnej mieściny, żadna z bliskich osób go nie rozpoznaje, a ukochana dziewczyna wydaje się widzieć po raz pierwszy w życiu. Zdezorientowany chłopak zaczyna szukać śladów swojej bytności w tym miejscu i dokonuje zaskakującego odkrycia. Na położonym niedaleko morza cyplu odnajduje grób chłopca, który utonął przed dziesięciu laty. Spogląda na obrośnięty mchem nagrobek i momentalnie blednie. W chłodnej skale odczytuje wykute swoje własne imię …

Opening Chrono Cross

Chrono Cross(CC) to niewątpliwie jedno z najbardziej udanych dzieł SQUARE. Gra jest sequelem osławionego Chrono Triggera i w prostej linii kontynuuje chlubną tradycje swojego poprzednika. Większość gier kwadratowych ma swoje motywy przewodnie, w tym przypadku jest nim kwestia losu. Gra próbuje odpowiedzieć na pytanie, jak nasze życie mogłoby się zmienić, gdybyśmy w pewnym momencie dokonali innych wyborów. Jak zapewne wiecie, ogromną bolączką więszkości japońskich RPG jest liniowość. CC wychodzi poza utarte schematy i prezentuje niespotykaną dotąd swobodę działania. Scenariusz często się rozgałęzia, umożliwiając dokonywanie samodzielnych decyzji, które bezpośrednio wpływają na przebieg zabawy. Jak się można domyśleć, gra jest ostro zakręcona i biorąc pod uwagę, że podróżujemy w dwóch równoległych światach, roztacza przed graczem bardzo konkretne możliwości. Zawsze chciałem zobaczyć, jak mogłoby wyglądać spotkanie identycznych, żyjących w różnych wszechświatach osób. CC wręcz zachęca do zgłębiania tego paradoksu, gdyż aranżowanie podobnych spotkań okazuje się być opłacalne i owocuje zdobyciem bonusowych niespodzianek. Jeśli chodzi o możliwości tworzenia drużyny, w CC istnieje prawdziwe pole do popisu, gdyż jest tu grywalnych ponad 40(!) rózniących się od siebie postaci! Tradycyjnie w drużynie można mieć maksymalnie 3 postacie, jednak możliwych kombinacji jest naprawde bardzo wiele. Znajdziecie tu zarówno postacie ludzkie(zamaskowany czarny mag, wojownik, kobieta naukowiec, malarz, pirat), jak i charakterystyczne dla japońskich produkcji „dziwadła”(gadający grzyb, słomiana lalka voodoo i ucieszny kosmita). Warto odnotować, że gra ma aż 11 różniących się od siebie zakończeń!

Chrono Cross prezentuje również utrzymane w konwencji anime, zrobione ze smakiem scenki przerywnikowe. Pojawiają się stosunkowo rzadko, ale podkreślają dramatyzm kluczowych dla fabuły wydarzeń. Oprawa graficzna utrzymuje bardzo wysoki poziom. Poruszamy się po stworzonych z dużą dbałością o szczegóły, prerenderowanych lokacjach. Serge w trakcie swojej misji odwiedza różne miejsca: zamki, wioski, tropikalne wysepki, gęste lasy, pustynie, bagna, pirackie okręty, czy zagubione miasto. Każda lokacja ma swój unikalny wystrój i klimat, jak płynący w lesie wodospad, bagna z unoszącymi się nad nimi trującymi oparami, czy zdradliwe lotne piaski na pustyni. Gdy spotkamy przeciwnika, gra przenosi się na trójwymiarową plansze. Pole walki wygląda świetnie, jest przestronne i widać charakterystyczne dla danego miejsca ukształtowanie terenu. Obłożone polygonami postacie i dopracowane modele wrogów wykonane są bardzo solidnie – nie widać pikseli, ani kanciastych kształtów. Sprytna kamera cały czas krąży wokół pola bitwy, ukazując walczących z jak najlepszej perspektywy. Oprawa dźwiękowa przygotowana przez Yasunori Mitsude to prawdziwe dzieło sztuki! Jako fan Chrono Trigger byłem w siódmym niebie, kiedy usłyszałem odświeżone wersje znanych utworków, jak choćby słynny opening w aranżacji reggae. Każdy ważniejszy element gry ma swój oddzielny, unikatowy temat muzyczny. Kompozytor bawi się tą motywiką, przeplata ze sobą melodie, śmiało korzysta z celtyckich brzmień folklorystycznych, a przywołując znajome brzmienia, wzbudza w graczach nostalgie. Wydany na trzech płytkach soundtrack to doskonała inwestycja – można go między innymi nabyć za okazyjną cenę w zaprzyjaźnionym sklepie Gamemusic.pl.

Fanowska produkcja poświęcona Chrono Cross. W tle utwór „Papercut” zespołu Linkin Park.

Lubicie generowane losowo walki ? Po kilku grach to rozwiązanie tak dało mi w kosć, że od tego czasu nie darze go zbytnią sympatią. W Chrono Cross przeciwnicy są widoczni i tylko od nas zależy, czy podejdziemy i rozpoczniemy pojedynek. System walki w CC tradycyjnie dla SQUARE wprowadza nowe patenty i można śmiało powiedzieć, że jest wyjątkowo dobrze rozwiązany. Każda z postaci ma na początku określoną ilość punktów stamina, która umożliwia wyprowadzanie ataków. Mamy 3 sposoby zadawania ciosów: słabe, średnie i silne, które różnią się prawdopodobieństwem trafienia i wielkością obrażeń. W CHRONO CROSS nie ma punktów MP. Zamiast tego każda z postaci wyposażona jest w puste sloty(ich ilość zależy od poziomu doświadczenia), w które możemy pakować zaklęcia. Każda z postaci symbolizowana jest barwą jednego z żywiołów i korzysta z zaklęć należących do tego samego koloru. Każdego czaru możemy użyć w trakcie walki tylko raz, co zresztą dotyczy również technik specjalnych. W CC zdecydowano się zrezygnować również z tradycyjnych punktów doświadczenia! Co prawda istnieje coś takiego jak awans na kolejny poziom, ale dotyczy on wszystkich znajdujących się w drużynie postaci i zwykle odbywa się automatycznie po wygranej walce z bossem. Im level jest wyższy, tym lepszy mamy przyrost parametrów i więcej slotów na trzymanie zaklęć. Zapomnijcie o bezsensownym pakowaniu postaci do granic możliwości, gdyż tutaj jest to możliwe tylko do pewnego momentu. Cieszy mnie, że powrócił znany z Chrono Trigger system kombosów łączonych, wykonywanych przez różne postacie na raz(double tech, triple tech). Ciekawą innowacją w Chrono Cross są tzw. „pola energii”. Gdy korzystamy z zaklęć, pole przybiera kolor reprezentujący kanon magii, do którego należy czar. Uzyskując jednolitą barwę pola można w dalszej części gry skorzystać z pomocy jednego z summonów, które potrafią ostro namieszać w szeregach wroga. Nową broń można stworzyć samodzielnie, zbierając po pokonanych wrogach różne przedmioty. Przy wizycie u kowala, jeśli tylko posiadamy odpowiednie składniki, można z nich wykuć niezły oręż.

Autorzy CC starali się zachować wierność klasycznym wzorcom, czego wyrazem jest choćby mapa świata, przedstawiona w formie ręcznie malowanego obrazu, co stanowi miłą odmianę od wszechobecnego 3D. Rozwiązanie to sprawdza się bardzo dobrze, umożliwiając w prosty sposób przemieszczanie się między dwoma lokacjami bez uciążliwych, losowych walk. Dla urozmaicenia gry poza skupianiem się na głównym wątku, można zająć się wykonywaniem róznych subquestów. Jest to bardzo opłacalne, gdyż w ten sposób zdobywa się dodatkowe postacie, odkrywa wyjaśniające niuanse fabuły informacje, znajduje specjalne bronie, lub ewentualnie można trafić na jednego z ukrytych bossów. Należy rozmawiać ze wszystkimi nawet po kilka razy, gdyż często owocuje to nowymi, cennymi informacjami. Co ciekawe, odwiedzając niektóre miejsca z różnym składem drużyny można otworzyć niewidoczne wcześniej możliwości. Po ukończeniu CC wykonujemy save i pojawia się nowa opcja „New Game+”, która umozliwia ponowne rozpoczęcie gry z większością zebranego ekwipunku i częścią zdobytych umiejętności.

Nawet doskonała gra, jaką jest CHRONO CROSS, nie uniknęła kilku niedoróbek, na które chciałbym zwrócić uwagę. Wydaje mi się, że autorzy przesadzili jednak z ilością grywalnych postaci. Z jednej strony jest to ciekawe rozwiązanie, ale w praktyce sprowadza się do tego, że nie ma wystarczająco dużo „czasu antenowego”, by je nam w sensowny sposób przybliżyć. Większość z nich wypełnia swój skromny epizodzik w fabule, a później stają się dla dalszej gry całkowicie zbędni. Jest to frustrujące, gdyż niektóre postacie są naprawdę ciekawe i wielka szkoda, że tak mało się o nich dowiadujemy. Nie polecałbym grać w Chrono Cross, nie mając wcześniej styczności z jej poprzedniczką. W ten sposób odbieracie sobie polowę przyjemności ze śledzenia łączących obie te gry motywów, a niektóre wątki mogą okazać sie dla Was nieco niezrozumiałe. Minusem jest też fakt, że gre można ukończyć za pierwszym razem w 25-30 godzin, choć w przypadku gdy rozpoczniemy ponowną rozgrywkę, ten czas się odpowiednio wydłuża.

SQUARE po raz kolejny pokazało lwi pazur! Chrono Cross posiada wszystkie cechy dobrej gry RPG: złożony scenariusz, nieliniowość, wspaniałą warstwę audiowizualną, a mnogością dodatkowych elementów zachęca do ponownego zanurzenia się w wykreowany przez twórców świat! Wielu graczy uznało ją wręcz za najlepszy tytuł RPG na PSOne, detronizujący dotychczasowego króla, czyli Final Fantasy VII. Spora nieliniowość sprawia, że każda kolejna gra będzie na swój sposób inna, odsłaniając przed graczem nowe możliwości działania. Nowatorskie rozwiązania w zgrabny sposób przeplatają się z klasycznymi motywami, dzięki czemu gra staje się naprawdę ponadczasowa!

Chrono Cross

Metafizyczna podróż do równoległego świata w celu odnalezienia utraconej tożsamości.
Producent Square Co., Ltd.
Wydawca Square Co., Ltd. (Jap)
Data wydania 18 listopad 1999 (Jap)
Gatunek jRPG
Platforma Playstation
Nośniki 2 CD-ROMs

Fanowska produkcja dotycząca Chrono Cross. W tle piosenka „Faint” grupy Linkin Park.